Doorgaans controleren de tandartsen uw beet na het leggen van een vulling of het plaatsen van een kroon met een articulatiefolie of -papier. Dit is een blauw of rood papiertje dat verkrijgbaar is in verschillende diktes. Met dit papiertje kan men eigenlijk slechts het eindresultaat van de beet beoordelen en krijgt men grotere of kleinere blauwe/rode stippen. Je kan aan de hand van de grootte van deze stippen geen besluiten trekken over hoeveel kracht er op zo'n tand komt bij occlusie. Het openen en sluiten van de mond waarbij men eindigt met de tanden maximaal op elkaar in een rechte positie, noemt men de occlusie. Maar we bewegen onze tanden ook zijdelings, de articulatie. Het is erg moeilijk in te schatten hoe de belasting op de verschillende tanden is bij articulatie. En zeker met de papiertjes in de mond. Het feit dat het daar zit, gaat er al voor zorgen dat mensen niet bewegen zoals ze dat normaal doen.
De T-scan is een toestel waarbij we door middel van een sensor op een computer kunnen gaan visualiseren waar je tanden contact hebben met elkaar, wanneer en hoe groot de kracht is die op elke tand wordt uitgeoefend.
Bij wie is dit onderzoek nodig?
Een grote groep mensen heeft een probleem met zijn kaakgewricht, wat zich uit op verschillende vlakken: klemmen en knarsen, pijn aan het kaakgewricht, problemen met de oren (pijn, oorsuizen,...) Hoofdpijnen die aan de sinussen of aan migraine geweten worden enz...
Deze klachten kunnen afkomstig zijn van een kaakgewricht dat overmatig belast wordt of compenseert voor een foutieve druk op bepaalde tanden waardoor er dan hier een beschadiging of overbelasting ontstaat. Het JVA toestel zet het geluid dat het kaakgewricht maakt om in een visueel beeld. Door dit beeld te analyseren en het tijdstip waarop dit gebeurd (bv net voor het maximaal openen) kan men bepalen wat er zich juist afspeelt in het kaakgewricht zonder hiervoor straling of chirurgie te gebruiken. Dit geeft ons een grote bron van informatie waarbij we zelfs een mogelijke therapie kunnen gaan uittesten.
